شرکت کهن پیشه

پیشگام در عرضه تکنولوژی های نوین عمرانی

محصولات کهن پیشه

اسپیسر

وال پست

میلگرد بستر

فرم پلاست

وافل مدولار

وافل قابلمه ای

قالب وافل

احراز دهانه های بلند بدون نیاز به ستون
ظرفیت باربری بیشتر نسبت به سایر سیستم های موجود
افزایش نظارت در اجرای اصولی
عدم نیاز به تیرچه های پیش ساخته
امکان دپوی آسان و کم حجم در پروژه ها
امکان استفاده بیش از ۵۰ بار در سقف های بتنی
کاهش مصرف بتن و میلگرد
امکان عبور تاسیسات از زیر سقف و کاهش هزینه های مربوط به کفسازی
افزایش مقاومت سقف در برابر آتش سوزی و عایق صوت و حرارت
افزایش صلبیت دیافراگم و کاهش لرزش در سقف به دلیل بتن ریزی یکپارچه سقف و تیرچه
افزایش سرعت ، کیفیت و ایمنی در اجرا
امکان استفاده از حفره های ایجاد شده در سقف پش از دکفراژ قالب ها برای طرح های معماری

دال های وافل معمولاً برای فضاهای مسطح مناسب هستند.
حجم بتن مورد نیاز در مقایسه با دیگر سقف ها بسیار کمتر است.
میلگرد تقویتی در سقف وافل را می توان به صورت مش یا به صورت تک تک استفاده کرد.
نمای زیرین سقف وافل، مشبک به نظر می رسد.
ضخامت دال وافل از ۶۰ تا ۱۰۰ میلی متر و عمق آن از ۲۵۰ تا ۶۰۰ میلی متر متغیر است.
عرض تیرها یا ریب ها در سقف وافل معمولاً ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلی متر است.
فاصله ی بین تیرچه ها ۵۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی متر پیشنهاد می شود.
سقف وافل را می توان برای دهانه هایی تا ۱۷ متر استفاده کرد. برای طول های بزرگتر از این مقدار، دال وافل پیش ساخته توصیه می شود.
سقف وافل در برابر جمع شدگی مقاوم است.

حذف هزینه روغن کاری و دکفراژ آسان قالب ها به علت وزن کم و شکل منحصر به فرد قالب و در نهایت کاهش هزینه نیروی انسانی .
بتن خوری کمتر نسبت به سایر سیستم ها و در نهایت کاهش بار مرده سازه و کاهش هزینه ساخت .
کاهش میزان میلگرد مصرفی در سقف.
امکان استفاده بیش از ۷۰ بار در سقف ها ، بالا بودن دوره تکرار و کاهش هزینه ها بر خلاف سیستم کوبیاکس و یوبوت و یا تیرچه بلوک .
استفاده از تیرچه درجا و در نتیجه حذف هزینه ساخت وحمل تیرچه وامکان کنترل فواص میلگردهای برشی تیرچه برخلاف سیستم سنتی
امکان بازیافت مواد اولیه قالب ها و بازگشت سرمایه بر خلاف سیستم کوبیاکس و یوبوت و یا تیرچه بلوک سنتی .
امکان عبور تاسیسات از زیر سقف و کاهش هزینه های مربوط به کفسازی.
حذف هزینه سقف کاذب در پارکینگها و کاهش چشمگیر آن در واحدهای تجاری.
امکان تعبیه پلیت اتصال سقف کاذب و جلوگیری از تخریب بتن سقف بعد از بتن ریزی و هزینه های ناشی از آن .
حذف هزینه بلوک سفالی یا سیمانی یا یونولیت در سیستم یکطرفه نسبت به تبرچه بلوک .
حذف هزینه گوی های مدفون در بتن در سیستم دوطرفه نسبت به دال حبابی وکاهش هزینه زیرسازی سقف نسبت به دال بتنی .

نصب و دکفراژ آسان و سریع قالب های سف وافل از بتن به دلیل ارتجاعیت و شیب دیواره ی قالب ها
بتن خوری کمتر سقف وافل نسبت به سایر سیستم ها و در نهایت کاهش بار مرده سازه .
عدم نیاز به تمهیدات اضافی در زیر سازی سقف و پایداری بسیار بالای قالب ها به دلیل شکل سبکه های تقویتی پشت قالب .
امکان استفاده بیش از ۵۰ تا ۷۰ بار در سقف هاو حذف یونولیت و یا هرگونه بلوک ماندگار در سقف .
افزایش مقاومت در برابر حریق به دلیل استفاده از سیستم تیرچه درجا و ایجاد کاور مناسب برای میلگرد های تحتانی تیرچه .
افزایش نظارت بر ساخت تیرچه و کنترل فواصل میلگردهای برشی داخل تیرچه و همچنین کنترل کیفیت بتن پاشنه تیرچه در سقف وافل.ر
عدم لرزش در سقف وافل به علت یکپارچگی بتن و صلبیت بیشتر دیافراگم سقف .
امکان عبور تاسیسات از زیر سقف وافل و کاهش حجم کف سازی در پروژه های اداری و تجاری و خدماتی .
امکان تعبیه پلیت اتصال سقف کاذب و جلوگیری از تخریب بتن سقف بعد از بتن ریزی .
امکان ایجاد دهانه های بالای ۱۵ متر در سقف وافل بدون تیر و ستون با قابلیت استفاده در سیستم سازه ای بتنی و فولادی و مرکب .

امکان استفاده از سطح داخل حفره های بتن جهت ایجاد باکس و نورمخفی در طبقات مسکونی و عدم نیاز به کاهش ارتفاع مفید طبقه .
عدم نیاز به سقف کاذب در پارکینگها و مشاعات به دلیل سطح صاف و اکسپوز بتن پس از دکفراز قالب ها (به علت سطح صاف قالب) .
امکان افزایش فاصله ستون ها تا ۱۷ متر و در نهایت تسهیل در جایگذاری پارکینگ و پارتیشن بندی کلی در طبقات .
امکان عبور تاسیسات از زیر سقف و عدم نیاز به کاهش ارتفاع سازه به دلیل کفسازی در طبقات تجاری

مراحل اجرای سقف وافل

اجرای سقف یکی از مراحل حساس و مهم اجرای یک سازه است و در صورتی که موارد فنی و اجرایی به دقت انجام نشود می تواند موجب حادثه و ضرر اقتصادی گردد. اجرای سقف وافل نیز به دلیل اینکه یک روش اجرایی نوین محسوب می شود، بیش از دیگر روش ها نیازمند تخصص و دقت نظر است. اجرای سقف وافل دارای مزایای فنی و اقتصادی می‌باشد که باعث استقبال گسترده جامعه مهندسین، سازندگان و در نتیجه گسترش کاربرد این تکنولوژی در صنعت ساختمان سازی شده است. از دیگر مزایای مهم سقف وافل آسانی اجرا و سازگاری اجرای این سیستم با شرایط فنی و اجرایی کشور در مقایسه با دیگر سیستم‌های مشابه سقف مانند سقف تیرچه بلوک، یوبوت، کوبیاکس، بابلدک، تیردال و پیش تنیده می‌باشد.

مرحله اول:

مرحله دوم:

مرحله سوم:

مرحله چهارم:

مرحله پنجم:

مرحله پایانی اجرای سقف وافل :

زیرسازی سقف وافل با استفاده از جک یا اسکافلد

زیر سازی سقف وافل بدین صورت می‌باشد که ابتدا پایه های اطمینان ( جک فلزی ، اسکافلد ، داربست ) در فواصل مناسب قرار گرفته ؛ سپس قوطی اصلی و پس از آن قوطی فرعی اجرا می‌شود ( بار اعمال شده به زیرسازی، اول به قوطی کشی فرعی سپس به قوطی کشی اصلی و در اخر به پایه های اطمینان و زمین منتقل می‌شود ) و قالب های وافل روی ، زیرسازی انجام شده طبق نقشه محاسباتی انجام شده قرار می‌گیرند .

برای ایجاد یک سطح مقاوم جهت ایجاد قالب بندی و قالب چینی سقف وافل نیاز به زیر سازی مناسب و اصولی می باشد . زیرسازی سقف وافل در سقف های با ارتفاع کمتر از ۳٫۵ متر با جک صلیبی امکانپذیر است ولی برای اجرای سقف های با ارتفاع بیشتر از ۳٫۵ متر می بایست از اسکافلد استفاده کرد .

قالب بندی سقف وافل و چیدن قالب وافل

پس از اتمام مرحله‌ی زیرسازی سقف وافل نوبت به قالب بندی سقف وافل می‌رسد ، باید قالب وافل دوطرفه یا یک طرفه را مطابق باجزئیات نقشه‌های اجرایی به ‌روی پروفیل‌های زیرین چیدمان نمود که این مرحله با توجه به مدولار بودن قالب های وافل به سرعت انجام می‌شود .

در چیدمان قالب‌های وافل باید به فاصله اولین قالب در هر امتداد از بر ستون‌ها و دیوارهای برشی و تطابق با جهت و چینش قالب‌ها با نقشه اجرایی باید دقت نمود ، چیدمان قالب‌ها باید مطابق نقشه‌های اجرایی باشند که توسط مهندس سازه محاسبه و ارائه شده است و بسته به روش طراحی ممکن است برخی نواحی دال توپر بوده و نیازی به قرارگیری قالب نباشد. به دلیل این‌ که در طراحی سقف وافل مناطقی از سقف در نواحی ستون‌ها و دیوارهای برشی به صورت دال توپر طراحی می‌گردد .

آرماتوربندی سقف وافل ( اجرای درجای میلگردها )

ابتدا میلگرد تحتانی در جان تیرچه بصورت سراسری اجرا می‌شود، که علاوه بر کاهش پرت میلگرد، باعث افزایش ظرفیت مقاومتی سقف هم می‌گردد.

آرماتور‌های طولی شبکه فوقانی و آرماتورهای تقویتی در صورتی که قالب وافل دوطرفه باشد در دو جهت متعامد و برای قالب وافل یک طرفه در یک جهت کار‌گذاشته می‌شوند. سپس با توجه با نقشه های سازه آرماتورهای عرضی در نواحی و به فواصل مشخص شده نقشه کارگذاشته می‌شوند یکی از نکات مهم در آرماتور‌بندی سقف وافل کارگذاری کلاهک برشی در سر ستون‌ها و دیوارهای برشی می‌باشد. این آرماتورها عمدتا بصورت خاموت بسته و در طول مشخصی از بر تکیه گاه ها کار گذاشته می شوند.

بتن ریزی سقف وافل

پس از تکمیل آرماتور‌بندی سقف می‌توان با توجه به ضوابط اجرایی نسبت به بتن‌ریزی سقف وافل اقدام نمود. در سقف‌ وافل به علت عاری بودن سقف از هرگونه مواد زائد مانند قطعات یونولیت و … بتن به راحتی فضای بین تیرچه های تشکیل شونده و سطح روی قالب‌ها را بطور کامل پر می‌کند؛ و بتن ریزی سقف وافل از سهولت بسیار بالایی برخوردار می‌باشد. در این سقف ها نیازی به دو مرحله ای کردن عملیات بتن ریزی نخواهد بود و فوق روان کننده ها و افزودنی های دیگر نیز به علت فضای مناسب جهت ویبره شدن بتن اضافه نمی‌شود.سطح اکسپوز زیرین سقف بدون کرمو شدن و خرابی بتن حاصل خواهد شد. همچنین در سقف وافل ، بتن برای پر کردن فضای زیر قالب ها نیاز به حرکت افقی مانند سقف های مجوف دیگر (کوبیاکس، یوبوت و ..)ندارد.

زمان و پروسه قالب برداری

زمان قالب برداری سقف وافل مانند قالب برداری دال ها می باشد. چرا که این نوع از سازه ها در گروه سقف های دال بتنی قرار می گیرند که در مقررات ملی ساختمان شرح قالب برداری سقف ها همچون سقف وافل و سایر المان های سازه ای به شکل زیر می باشند. قالب های قائم برای اینکه برداشته شوند نیاز به چند ساعت زمان دارند. اگر دما صفر درجه سیلسیوس باشد، ۳۰ ساعت، ۸ درجه سلسیوس ۱۸ ساعت، ۱۶ درجه سلسیوس ۱۲ ساعت و در انتها ۲۴ درجه سلسیوس و یا بیشتر به ۹ ساعت زمان نیاز دارد تا برداشته شوند.

قالب ها می توانند به صورت زیرین جای گذاشته شوند که برای برداشتن آن ها نیز با توجه به دما زمان مشخصی تعریف شده است. این قالب ها دال هستند. جدول این زمان بندی به صورت زیر می باشد:

دما	۲۴ درجه بیشتر	۱۶ درجه	۸ درجه	۰ درجه
مدت زمان	۳ روز	۴ روز	۶ روز	۱۰ روز

تیرها در قالب ها می توانند به صورت زیرین جایگذاری شوند و برای برداشتن آن ها نیز به دمای مشخص شده ای نیاز می باشد و هر چقدر دما بیشتر باشد، مدت زمان کمتری را نیاز دارد. جدول تیرهای قالب زیرین نیز به صورت زیر تعریف می گردد:

دما	۲۴ درجه بیشتر	۱۶ درجه	۸ درجه	۰ درجه
مدت زمان	۷ روز	۱۰ روز	۱۵ روز	۲۵ روز

دلیل این اختلاف زمانی در باز کردن هر کدام از این قالب ها موارد مختلفی می شوند. در قالب هایی که به صورت قائم هستند، فشار جانبی در آن ها وجود دارد و هیچگونه فشار قائمی در آن ها دیده نمی شود. همین مورد باعث خواهد شد تا زمان باز شدن قالب ها زودتر از موارد دیگر باشد.

شرکت کهن پیشه

تولید کننده، انواع قطعات وال پست و میلگرد بستر

وال پست

به طور کلی وال‌پست ها شامل دو دسته عمودی و افقی می‌باشند

با اجرای درست وال پست ها می‌توانیم تخریب دیوارها را تا حد چشمگیری کنترل کنیم.

وال پست یا وادار به قطعات و المان‌هایی غیر سازه‌ای متحرک از جنس آهن یا گالوانیزه هستند گفته می‌شود که وظیفه‌ی نگهداری دیوارها در برابر نیروهای عمود بر صفحه و نیروهای خمشی و کمانشی که در اثر لرزش و زلزله به ساختمان‌ها وارد می‌شود را به عهده دارد.

توجه به الزامات زیر در اجرای وال پست حائز اهمیت می باشد.

حداقل فاصله وال پست عمودی از ستون یک متر می باشد.

استفاده از وال پست افقی یا تیرک زمانی است که ارتفاع دهانه از ۳٫۵ متر تجاوز نماید.

در صورت وجود بازشو با حداقل طول ۲٫۵ متر در دیوار، دو وال پست عمودی در طرفین بازشو قرار می دهیم.

در صورتی که طول دهانه کمتر از ۴ متر و ارتفاع دیوار کمتر از ۳٫۵ متر باشد نیازی به اجرای وادار نمی باشد.

اگر طول بازشوی درون دیوار از ۲٫۵ متر کمتر باشد فقط نیاز به یک وال پست عمودی در یک طرف بازشو است.

در صورتی که طول دهانه بیشتر از ۴ متر باشد آنگاه در میانه دیوار یک وال پست قائم گذاشته می شود فقط به این نکته توجه گردد که طول دهانه های طرفین وال پست قائم بیشتر از ۴ متر نگردد.

در صورتیکه در دیوار بازشو وجود داشته باشد و نیاز به وال پست افقی هم باشد می توان وال پست افقی را به گونه ای قرار داد که نقش نعل درگاه بازشو را هم داشته باشد. توجه گردد که وال پست افقی به گونه ای قرار گیرد که فاصله ی آن تا تیر بالایی و یا پایینی بیشتر از ۳٫۵ متر نگردد.

الف) روش های اتصال دیوار به اعضای قائم سازهای

اتصال لبه قائم دیوارها به ستون ها و دیوارهای برشی ساختمان یا هر عضو قائم سازهای دیگر در سازه باید به گونه ای باشد که ممانعتی در برابر دریفت نسبی ساختمان ایجاد نکند. در دیوارهای پانلی نیازی به اتصال بین دیوار و ستون وجود ندارد و فواصل بین این دو باید با مواد تراکم پذیر مانند پشم سنگ ضد رطوبت پر شود و بر روی آن در نازک کاری از یک لایه شبکه الیاف یا رابیتس استفاده شود

ب) اتصال کشویی به صورت ناودانی یا دو نبشی

یکی از روش های مناسب برای اتصال دیوار به عضو قائم سازه ای، استفاده از اتصال کشویی، به وسیله نبشی یا ناودانی منقطع یا پیوسته است.

در مورد این اتصال نکات زیر حائز اهمیت است:

قطعات نبشی و ناودانی می تواند از ورق فولادی گالوانیزه یا ورق سیاه خم خورده باشند.
هیچگونه اتصالی اعم از پیچ و میخ بین بال والپست و دیوار نباید اجرا شود.
فاصله بین دیوار تا ستون با مواد انعطاف پذیر از قبیل پشم سنگ یا پلی استایرن پر شود.
در مواردی که ستون فولادی باشد وال پست منقطع می تواند به ستون جوش شود.

پ) اتصال با بست رادیکالی (بست ارتجاعی)

از جمله اتصالاتی که در موارد مشابه قابل توصیه است استفاده از اتصالات لغزشی برای مهار خارج از صفحه و در عین حال تامین آزادی حرکت در درون صفحه میباشد. در این حالت استفاده از نبشی ها و ناودانی های سرد نورد شده فولادی در طرفین دیوار که به نحو مناسب به ستون بتن آرمه یا ستون فولادی اتصال داده میشود توصیه می شود

در خصوص اتصال فوق نکات زیر لازم به یادآوری است:

در دیوارهای داخلی به ازای هر سه ردیف بلوک باید از یک بست ارتجاعی استفاده نمود.
در دیوارهای خارجی به ازای هر دو ردیف بلوک باید از یک بست ارتجاعی استفاده نمود.
استفاده از بست دارای خم خوردگی (ارتجاعی) جهت تامین امکان جابجایی محدود دیوار در راستای افقی ضروری بوده و اتصالات با قطعات به فرم نبشی متداول نمیتواند از ترک های ناشی از خمش و یا سایر تغییر شکل ها جلوگیری نماید.
بست ارتجاعی مورد استفاده باید دارای حداقل عرض ۳۰ میلی متر، حداقل ضخامت ۲ میلی متر و حداقل طول ۲۰۰ میلی متر باشند.
اتصال بستها به ستون فولادی با جوش و به ستون بتونی با پیچ و رول پلاک انجام میگردد.

ت) استفاده از گیره و قلاب

در صورت استفاده از میلگرد بستر، از گیره و قلاب آن جهت اتصال دیوار به ستون در جهت خارج می توان استفاده نمود و نیازی به استفاده از نبشی یا ناودانی نمی باشد.

ث) روش های اتصال دیوار به زیر سقف

اتصال دیوار به زیر سقف باید به صورت اتصال لغزشی، بدون اتصال مستقیم دیوار به سقف و با استفاده از مهار خارج از صفحه دیوار با قطعاتی از قبیل دو نبشی یا ناودانی اجرا گردد. انتخاب نوع اتصال بستگی به وضعیت دیواری دارد که بین اعضای قائم شامل ستون، دیوار و یا وادار مهار شده است. حداقل فاصله بالای دیوار تا زیر سقف برابر با بیشترین دو مقدار ۲۵ میلیمتر و حداکثر خیز دراز مدت سقف در امتداد دیوار در نظر گرفته شود. لبه بالایی دیوار را می توان با استفاده از دو نبشی و یا ناودانی که به طریق مناسب به سقف سازه متصل میشود مهار نمود. ناودانی و یا نبشی ها نباید به دیوار یا وادار پیچ، میخ و یا جوش گردند. با این اتصال امکان حرکت آزادانه دیوار در درون صفحه تامین می گردد. فاصله بالای دیوار تا سقف باید در حدی باشد که تیر بتواند آزادانه خیز داده و اتصالی با دیوار پیدا نکند. نبشی ها به ترتیب ابتدا در یک سمت اجرا و پس از دیوارچینی و قرارگیری بالاترین بلوک دیوار، نبشی دوم متصل میشود. نبشی میتواند به صورت سرد نورد یا گرم نورد و به شکل منقطع یا پیوسته باشد

می توان به جای مهار خارج از صفحه دیوار در تراز سقف، آخرین ردیف دیوار را به وسیله میلگرد یا بست مسلح نمود. در این صورت توجه شود که در محاسبات دیوار به صورت یک صفحه یک طرفه لحاظ شود و کل بار جانبی وارده به دیوار در طراحی وادارها و المان های مسلح کننده دیوار لحاظ شود .

میلگرد بستر

میلگرد بستر المانی فولادی است که در بند بستر ( بند افقی ) دیوار قرار می گیرد . اگرچه میلگرد بستر می تواند یک میلگرد آجدار معمولی باشد ، لیکن میلگرد های بستر به صورت دو مفتول ساده و یا آجدار ( از جنس فولاد یا گالوانیزه ) می باشند که توسط یک مفتول میانی به یک دیگر متصل هستند .

اگر مفتول میانی به صورت ( زیگزاگ ) بوده باشد میلگرد بستر از نوع خرپایی بوده و اگر به شکل عمود بر مفتول های طولی باشد ، میلگرد بستر از نوع نردبانی خواهد بود . میلگرد بستر خرپایی از سختی بیشتری برخوردار بوده و استفاده از آن نسبت به میلگرد های بستر نردبانی الویت دارد . لازم است میلگرد بستر به شکل کامل در داخل ملات بستر مدفون شود تا از طریق ملات ، پیوستگی میان میلگرد بستر و واحدهای بنایی بر قرار گردد .

از مزایای استفاده از میلگرد بستر را می توان به صورت زیر برشمرد :

افزایش مقاومت خارج از صفحه دیوار
افزایش شکل پذیری رفتار خارج از صفحه دیوار
کنترل عرض و فواصل ترک های ناشی از جمع شدگی و تغییر شکل های حرارتی
افزایش مقاومت برشی داخل صفحه دیوار
افزایش انسجام دیوار در حین زلزله و کاهش احتمال فروریزش موضعی دیوار
برقراری اتصال مکانیکی برای نمای بنایی ( آجری یا سنگی )
عدم نیاز به استفاده از واحدهای بنایی به هندسه ویژه
عدم نیاز به تزریق دوغاب
عدم نیاز در تغییر روند ساخت دیوار
اتصال دیوارهای دو لایه به یکدیگر
طول وصله و طول مهاری کم به دلیل کوچک بودن قطر مفتول وساختار شبکه ای میلگرد بستر
امکان برقراری اتصال در دیوارهای متقاطع با استفاده از میلگرد بستر

حداقل قطر مفتول ها ۳٫۵ میلی متر و حداکثر قطر مفتول ها برابر ۶ میلی متر یا نصف ضخامت ملات بستر ( هر کدام کمتر بود ) می باشد . همچنین ضخامت ملات بستر نباید از ۱۶ میلی متر تجاوز کند . در اکثر موارد از میلگرد های بستر با قطر مفتول ۴ میلی متر استفاده می شود .

در مورد بلوک هایی با بند بستر نازک ( کم تر از ۳ میلی متر ) مقطع مفتول های میلگرد بستر می تواند به صورت مستطیلی ( کتابی ) باشد . بدین ترتیب مفتول کاملا در ملات بستر نازک مدفون خواهد شد . در این شرایط ضخامت مفتول های مستطیلی نباید از نصف ضخامت ملات بستر تجاوز کند .

فولاد مصرفی در ساخت مفتول ها لازم است دارای حداقل تنش تسلیم ۴۵۰ مگاپاسکال و حداقل تنش نهایی ۵۵۰ مگاپاسکال باشد . نسبت تنش نهایی به تنش تسلیم نباید کم تر از ½ باشد . در صورتی که تنش تسلیم از مقدار فوق کم تر باشد ، در صورت تایید مهندس محاسب ، استفاده از آن بلامانع خواهد بود به شرطی که نسبت تنش نهایی به تنش تسلیم همچنان از ½ کم تر نباشد .

اندازه سطح مقطع

اولین و مهم‌ترین مقرراتی که از سوی سازمان استاندارسازی کشور آمریکا در به‌کارگیری میلگردهای بستر وضع‌شده است، اندازه سطح مقطع آن است. این نوع میلگرد باید قطری به‌اندازه ۴ میلی‌متر با عرض ۵ یا ۱۱ سانتی‌متر داشته باشد.

پوشش میلگرد

پوشش سطحی این نوع میلگرد به دلیل ایجاد مقاومت در برابر زنگ‌زدگی و قابلیت استفاده در محیط‌های مرطوب از نوع گالوانیزه است.

بدنه آجدار

یکی از مواردی که موجب می‌شود تا میلگرد بستر کارایی مناسب را داشته باشد، میزان چسبندگی آن به سایر مواد مورداستفاده در ساختمان‌سازی مانند ملاط است. به همین دلیل شکل بدنه آن به‌صورت آجدار در نظر گرفته می‌شود تا تماس مناسب را ایجاد کند.

تعداد میلگرد مورداستفاده

تعداد موردنیاز آرماتور بستر بسته به ارتفاع و نقش دیوار در سازه دارد. طبق استاندارد بین‌المللی برای هر ۴۰ سانتی‌متر ارتفاع یک میلگرد بستر نیاز است. چنانچه دیوار در تحمل بار نقش به سزایی داشته باشد باید تعداد بیشتری از میلگرد را به کاربرد.

طریقه نصب

یکی از ضوابط میلگرد بستر، طریقه نصب میلگرد مورد نظر است. میلگرد موردنظر پس از جایگذاری با ملاط به ارتفاع حداقل ۵/۱ سانتی‌متر پوشانده می‌شود. بولت یا تفنگ مخصوص، ابزاری است که برای نصب این آرماتور استفاده می‌شود.

مشخص کردن محل قرارگیری گیره‌ها روی ستون‌ها در یک تراز مشخص
سوراخکاری محل های مشخص شده با دریل
جایگذاری رول پلاک در محل‌های سوراخ شده
اتصال و پیچ کردن گیره در محل رولپلاک
جا انداختن قلاب داخل گیره
استفاده از وادارهای میانی در مورد دیوارهای با طول بیش از ۴ متر
کاشت پلیت در محل اتصال وادارها. نصب پای وادار با اتصال مفصلی و بالای وادار با اتصال کشویی صورت می‌گیرد
قرار دادن یونولیت یا پشم سنگ ضد رطوبت بین دیوار و ستون به منظور جداسازی دیوار از ستون
اجرای دیوار با بلوک یا سفال و مصالح مشابه. سپس فشردن مصالح دیوار چینی به یونولیت و اجرای میلگرد بستر با همپوشانی به قلاب نصب شده داخل گیره حداقل یک رج درمیان، طبق محاسبات دقیق برای دیوار پیرامونی ۱۵ سانتی متر به بالا در تمام رج ها باید آرماتور بستر با قطر کمتر از ۴ میلی متر استفاده شود
استفاده از میلگرد بستر در رج آخر یا ما قبل آخر. در این مرحله لازم است که تیر سقف از دیوار، توسط مصالح تراکم پذیر جدا شود. جداسازی می‌بایست به اندازه حداقل ۲٫۵ سانتی متر از زیر تیر صورت گیرد. مصالح تراکم پذیر می‌تواند یونولیت باشد. در این حالت نیازی به اتصال ناودانی منقطع به زیر تیر نیست