قالب وافل

با افزایش هزینه های ساخت و ساز ، بسیار مهم است که به دنبال روش های ساختمانی مقرون به صرفه و موثرتری باشیم. پیشرفتهای اخیر باعث شده است که مهندسان سازه به یکی از این روش ها روی آورند :

سیستم سقف کهن پیشه ، پس از چندین سال تحقیق و بررسی نیازهای فنی و اقتصادی جامعه عمــرانی و آنالیـــز سقفهای متعارف موجود و با در نظر گرفتن قوانین آیین نامه های ساختمان پا به عرصه ساخت و ساز کشور نهاده است. در واقع این نوع سقف مدرن سازی روشهای متداول در حـــال اجرا می باشد، که بدون برهم زدن ابزار و روشهای موجود و تحمیل هزینه های سنگین با اصلاح الگوی مصرف مصالح و روش اجرا از دفن مصالح گران مانند تیرآهن، میلگرد، بتن، سفال، پلی استایرن(فوم) و پرت مصالح و منابع ملی جلوگیری میکند.

انواع و ابعاد قالب دوطرفه

قالب های وافل دو طرفه شرکت کهن پیشه در ۲ نوع مدولار و یکپارچه در ابعاد و اندازه های زیر توسط این شرکت در حال تولید میباشد .

اطلاعات مهندسی :

استفاده از سقف وافل امکان اجرای دهانه های تا ۱۵ متر را فراهم می سازد که این امر باعث حذف مشکلات طراحی ، معماری و پارکینگ می شود .
به علت بار مرده کمتر نسبت به سایر سیستم های موجود برای دهانه بلند می توان سقف وافل را سقفی مقاوم در برابر بارهای جانبی (زلزله ، باد و ….) معرفی کرد .
بتن ریزی یکپارچه در سیستم وافل و صلبیت سقف باعث کاهش لرزش ها و ترک ها می گردد .
ایمنی بالا هنگام کار با قالب های وافل به علت وزن کم قالب های پلاستیکی شرکت کهن پیشه

طول عمر قالب‌های کهن پیشه :

قالب های تولیدی این شرکت در صورت رعایت مفاد شیوه نامه قابلیت استفاده بیش از ۵۰ بار باز و بست را دارا می باشد.

تمایز با قالب‌‌های وافل موجود در بازار :

قالب‌های وافل تولیدی شرکت کهن پیشه علاوه بر تولید در سایزهای مختلف (سبد کالایی تکمیل) از لحاظ مواد اولیه با تکنولوژی ترکیب مواد اولیه نانو در حال تولید می باشند که پس از انجام تست های ۵ گانه استحکام و دوام تحویل خریداران می گردد.
شکل هندسی قالب‌های وافل کهن پیشه و زوایای طراحی به نحوی است که از زوایای تیز در طراحی قالب ها استفاده نشده است و همین موضوع باعث حذف ترک های مویی از زیر سقف می گردد.

تفاوت با سایر روش های موجود :

سیستم وافل در مقایسه با سایر روش های موجود که برای دهانه های بلند مورد استفاده قرار می گیرند دارای ویژگی های بسیاری می باشد.

۱-غیرماندگار بودن قالب ها برخلاف سیستم های دال حبابی ،اینتل دک، کوبیاکس و یوبوت و همچنین قابلیت بازگشت سرمایه از طریق استفاده چندین باره و در پایان امکان بازیافت مواد اولیه .
۲-کاهش هزینه زیرسازی در هنگام اجرا در مورد سقف وافل برخلاف سیستم های موجود نیاز به دال کوبی زیرکار نمی باشد وتنها استفاده از لوله و چهار تراش و قوطی برای زیرکار کفایت می کند.
۳-کاهش مصرف بتن و میلگرد به علت کاهش بار مرده سازه و اصلاح الگوی اجرای سقف های دال مجوف ، در کل ، سقف وافل باعث کاهش تا ۴۰ درصد هزینه ها نسبت به سایر سیستم های موجود کاربری برای دهانه های بلند می باشد .

بارگذاری سقف وافل :

بارگذاری سقف وافل دوطرفه به صورت متقارن بوده و بار سقف به هر ۴ تیر پیرامونی و یا دیوار های برشی منتقل میگردد .
در صورت حذف تیر از سقف در سیستم وافل دوطرفه جهت کنترل نیروی برشی پانچ، میلگردها با زوایای ۴۵ درجه سقف را به ستون متصل میسازد .

۱- مقرون به صرفه

در حین ساخت و ساز ، سیستم سقف وافل هزینه کلی را کاهش می دهد زیرا از بتن کمتری استفاده می کند. مراحل اجرای سیستم سقف وافل نسبت به سایر سیستم های سقفی همانند دال بتنی ، تیرچه بلوک ، یونولیت سریعتر و ساده تر بوده . همچنین ، هزینه کمتری برای چارچوب صرف خواهید کرد ، که به حجم فولاد و بتن کمتری نیاز دارد.

۲- ساده سازی فرایند ساخت و ساز

قالب وافل روند ساخت را ساده می کند. این به دلیل اجزای متصل به هم است. این قالب ها هممچنین به دلیل سبک وزن بودنشان به راحتی قابل حمل بوده که روند اجرای پروژه را سریعتر می کند همچنین به علت استفاده از سیستم تیرچه درجا ( تیرچه صنعتی )دیگر نیازی به صرفه زمان یا هزینه برای ساخت تیرچه در محل نیازی نیست .

۳- ثبات ساختاری قوی

اگر به دنبال ایجاد یک ساختار قوی هستید که بتواند برای چندین دهه بدون هیچ گونه نشانه ای از خرابی کار کند ، سیستم سقف وافل راه خوبی است این سیستم دارای سختی و استحکام بیشتری در مقایسه با روشهای پایه معمولی است. مقاومت بیشتری در برابر ترک خوردگی دارد. این بدان معناست که ساختار شما طولانی مدت و ایمن تر خواهد بود.

۴- ایمنی را افزایش می دهد

سقف وافل به دلیل کارآیی در کنترل ارتعاش برای ساختمانهای عمومی که وزن زیادی را حمل می کنند ، موثر است. آنها یک تقویت کننده دو جهته دارند. این قابلیت کنترل ارتعاش بهتر را ارائه می دهد. این بدان معناست که ساختار می تواند ارتعاش ایجاد شده توسط حرکت جمعیت را تحمل کند.

علاوه بر کنترل ارتعاش ، این صفحات قوی تر و مستعد ترک خوردگی هستند. آنها نسبت به سایر تکنیک های دال ظرفیت حمل بار بالاتری دارند. این امر آنها را برای ساخت و سازهای مدرن ایمن تر می کند. می توانید از آنها هنگام ساختن ساختمان های تجاری که ترافیک زیادی را تجربه می کنند استفاده کنید.

همچنین به دلیل استحکام قالب وافل هنگام اجرای سقف،نیروهای اجرایی به راحتی می توانند بر روی قالب عبور و مرور داشته باشند و نظارت مناسبی بر روی اجرای پروژه داشته باشند بدون آنکه نگران شکستن قالب یا در رفتن آن از محل باشند و این به امنیت جان کارگران کمک زیادی خواهد کرد

۵- سایر خدمات ساختمانی را ساده تر می کند

سیستم سقف وافل به دلیل وجود حفره های بتنی در زیر سقف عمق کاملی را برای تعبیه سیستم های لوله کشی ، روشنایی ایجاد می کند این امر باعث سهولت نصب سیستم های مختلف و صرف زمان کمتری می شود.

دوستدار محیط زیست

سیستم سقف وافل از مقادیر بتنی خاصی استفاده می کند. به این ترتیب ، هدر رفت و تأثیرات زیست محیطی را کاهش می دهد.

الزامات آیین نامه ای سقف وافل

سقف یا در اصطلاح مهندسی دیافراگم سازه وظیفه انتقال نیرو را به عهده دارد، نحوه انتقال نیروی باید بگونه‌ای باشد که سیستم باربر جانبی نیروی وارد شده بر سازه را به درستی دریافت کرده و بتواند به شالوده سازه آن را انتقال دهد. پیش نویس مبحث ۹‌ مقررات ملی ساختمان (که از این پس در این نوشتار تحت عنوان مبحث ۹ عنوان می‌شود) در بند ۹-۵-۴-۱ به وضوح به این مهم اشاره می‌کند:

۹-۵-۴-۱ سیستم های سازه ای باید طوری تنظیم و طراحی شوند که بار های ضریب دار در ترکیبات مورد نظر در فصل ۷ را، بدون تجاوز از مقاومت طراحی مربوطه عضو، از طریق یک یا چند مسیر پیوسته تا تکیه گاه ها هدایت کنند.

سیستم وافل بسته به ابعاد قالب وافل قابلیت پخش بار را به صورت یک طرفه و دو طرفه دارد.

برای طراحی دال‌ها مبحث ۹ مقررات ملی در دو فصل جداگانه به بررسی ضوابط طراحی دال‌های یک و دو طرفه می‌پردازد. در ابتدا در فصل ۹ به بررسی دال یک طرفه و سپس در فصل ۱۰ به بررسی دال دو طرفه را ارزیابی کرده است.

ابتدا به بررسی دال‌های یک طرفه (وافل یک طرفه) و ضوابط آیین نامه‌ای مرتبط با آن می‌پردازیم :

دال های یک طرفه

۱-۹-۹ گستره
۱-۱-۹-۹ ضوابط این فصل مربوط به طراحی سیستم دال های یک طرفه بتن آرمه است که در آنها دال در یک امتداد برای تحمل خمش طراحی و آرماتور گذاری می‌شود؛ این سیستم شامل موارد زیر است:

الف- دال های یک پارچه

ب- دال های غیر مرکب درجا ریز روی عرشه فولادی

ت– دال های مرکب بتنی

ث-دال پیش ساخته مجوف

نحوه اجرای سیستم وافل به نحوی است که کل عملکرد دال به صورت یک پارچه می‌باشد و لذا در گستره دال های یک طرفه دسته بندی شده در مبحث ۹ می‌باشد.

۳-۲-۹-۹ اتصال به دیگر اعضا
۱-۳-۲-۹-۹ اتصالات دال – تیر و دال – ستون در بتن ریزی های درجا باید مطابق ضوابط فصل ۹-۱۶ باشد.
۲-۳-۲-۹-۹ اتصالات در دال های پیش ساخته باید الزامات مربوط به انتقال نیرومطابق ضوابط فصل ۹-۱۷ را تامین نماید.
همانطور که پیشتر عنوان شد، نحوه اتصال دیافراگم به سیستم باربر جانبی در مکانیزم انتقال بار امری حیاتی است. مبحث ۹ در فصل ۱۶ خود ضوابط کاملی برای اتصال دال به دیافراگم ارائه می‌کند، این ضوابط در ادامه ارائه می‌شود

۱-۱۶-۹ گستره

این فصل به طراحی و آرماتور گذاری ناحیه ی اتصال تیر به ستون و دال به ستون درجاریز اختصاص دارد.

۲-۱۶-۹ کلیات

۱-۲-۱۶-۹ ناحیه ی اتصال تیر به ستون و دال به ستون باید ضوابط بند ۹-۱۶-۳ را برای انتقال نیروی محوری ستون از طریق سیستم کف برآورده کند.
۲-۲-۱۶-۹ اگر بار های ثقلی،باد،زلزله یا دیگر نیرو های جانبی منجر به انتقال لنگر در ناحیه ی اتصال تیر به ستون یا دال به ستون شوند،باید برش ناشی از انتقال لنگر در طراحی ناحیه ی اتصال منظور گردد.
۳-۲-۱۶-۹ ناحیه ی اتصال تیر به ستون و دال به ستون که لنگر به ستون منتقل می‌کنند باید ضوابط آرماتور گذاری بند ۹-۱۶-۴ را برآورده کنند. ناحیه ی اتصال در قاب هایی که زیر اثر بار های جانبی زلزله قرار می گیرند شامل (الف) تا (پ) باید الزامات فصل ۹-۲۰ را برآورده کنند

الف-ناحیه ی اتصال تیر به ستون در قاب های خمشی ویژه

ب- ناحیه ی اتصال دال به ستون در قاب های خمشی متوسط

پ- ناحیه ی اتصال تیر به ستون و دال به ستون در قاب های خمشی که به عنوان بخشی از سیستم مقاوم در برابر زلزله بکار گرفته نمی شوند اما در سیستم های با شکل پذیری زیاد و متوسط قرار دارند.

۴-۲-۱۶-۹ اگر ناحیه ی اتصال تیر به ستون از چهار طرف به طور جانبی به تیر های با عمق تقریبا برابر و عرض حداقل برابر با سه چهارم عرض ستون در هر طرف متصل باشد، مقید در نظر گرفته می‌شود.
۵-۲-۱۶-۹ اگر ناحیه ی اتصال دال به ستون از چهار طرف به طور جانبی به دال متصل باشد، مقید در نظر گرفته می شود.

۳-۱۶-۹ انتقال نیروی محوری ستون از طریق سیستم کف

۱-۳-۱۶-۹ اگر مقاومت فشاری بتن ستون بیش از ۴۰ درصد نسبت به مقاومت فشاری بتن سیستم کف افزایش داشته باشد، انتقال نیروی محوری از طریق سیستم کف باید مطابق بند های (الف)،(ب) یا (پ) باشد

الف-بتن دال کف در محدوده ستون و اطراف آن تا فاصله ۶۰۰ میلی متر از بر ستون باید با مقاومت فشاری مشخصه ستون ریخته شود. این بتن باید در تمام ضخامت دال و تیر ادامه یافته و اطمینان حاصل شود. با بتن کف در سایر قسمت های مجاور یک پارچه شود.

ب- مقاومت فشاری بتن ستون در محدوده ضخامت دال و یا تیر ها با استفاده از مقدار مقاومت فشاری کمتر بتن محاسبه شده و مقاومت مورد نیاز در این محدوده به کمک آرماتور های دوخت قائم و دورپیچ های لازم تامین شود.

پ- برای ناحیه ی اتصال تیر به ستون و دال به ستون که به ترتیب مطابق بند های ۹-۱۶-۲-۴ یا ۵-۲-۱۶-۹ مقید شده محسوب می شوند، مقاومت فشاری ستون در ناحیه ی اتصال را می توان با فرض مقاومت فشاری بتن برابر با ۷۵ درصد مقاومت فشاری بتن ستون به علاوه ۳۵ درصد مقاومت فشاری بتن کف محاسبه نمود، مشروط بر آنکه مقاومت فشاری بتن ستون از ۲.۵ برابر مقاومت فشاری بتن کف بیشتر نباشد.

۴-۱۶-۹ حداقل آرماتور

۱-۴-۱۶-۹ در ناحیه ی اتصال تیر به ستون و دال به ستون باید از آرماتور های عرضی مطابق بند ۲-۴-۱۶-۹ استفاده شود، مگر آنکه مطابق بند های ۹-۱۶-۴-۲ یا ۹-۱۶-۵-۲ ناحیه ی اتصال در چهار طرف مقید بوده و همچنین بخشی از سیستم مقاوم در برابر زلزله نباشد.

۵-۱۶-۹ جزئیات آرماتور گذاری

۱-۵-۱۶-۹ در ناحیه اتصال تیر به ستون و دال به ستون باید از آرماتور عرضی بند ۹-۱۶-۴-۲ در داخل ستون در ارتفاعی معادل با عمیق ترین تیر یا دال متصل به ستون استفاده شود.
۲-۵-۱۶-۹ در ناحیه اتصال تیر به ستون، فاصله آرماتور های عرضی s نباید از نصف عمق کم عمق ترین تیر بیشتر شود.
۳-۵-۱۶-۹ اگر آرماتور طولی تیر یا ستون در ناحیه ی اتصال وصله یا ختم شده باشد،باید از آرماتور های عرضی بسته مطابق بند ۹-۱۲-۶-۵ در اتصال استفاده شود، مگر این که اتصال مطابق بند های ۹-۱۶-۲-۴ یا ۹-۱۶-۲-۵ مقید شده باشد.
۴-۵-۱۶-۹ گیرایی آرماتور های طولی ختم شده در اتصال باید مطابق بند ۹-۲۱-۳ تامین شود.

ضوابط اتصال دال به سیستم قائم به روشنی ارائه شده است. لازم به ذکر است بسته به شرایط مختلف و نیروهای حاصل از تحلیل دیتایل های اجرایی اتصال سقف وافل به ستون و دیوار برشی طراحی می‌شود. همچنین در طراحی دیافراگم نیاز به تعبیه اعضای جمع کننده (Collector) و آرماتور دوخت امری بسیار حیاتی برای سقف ها می‌باشد. برای طراحی دیافراگم نیز مبحث ۹ در فصلی جداگانه به طور مفصل به این موضوع پرداخته است که به علت طولانی شدن این نوشتار از این موضوع صرف نظر کرده .

پس از مبحث اتصال دال به سیستم قائم محدودیت های آیین نامه مبحث ۹ معطوف به ضخامت دال جهت کنترل خیز دراز مدت می‌باشد، به طور کلی رویکرد کنترل خیز را مهندسان طراح بر اساس دو روش کنترل می‌نمایند.

الف-حداقل ضخامت دال بر اساس آیین نامه

در این روش طراح با توجه به رواداری آیین نامه مبحث ۹ اقدام به انتخاب حداقل ضخامت برای دال می‌کند، لازم به ذکر است نحوه حداقل انتخاب ضخامت برای دال توپر و سیستم وافل یک طرفه اندکی متفاوت است، به دیتایل اجرایی هر دو که در تصویر زیرارائه شده است با کمی دقت ملاحظه کنیم، متوجه تفاوت آن‌ها خواهیم شد، به عنوان یک اصل کلی اگر بتوان رابطه مناسبی تحت عنوان نسبت ممان اینرسی به وزن دال(۱/w) را در نظر گرفت، آنگاه می‌توان با مقایسه این دو نسبت، برای دال توپر و دال وافل به شرایط مناسبی جهت مقایسه این دو سقف دست یافت.

شیوه نامه و توصیه های فنی اجرایی سقف وافل کهن پیشه

سقف وافل کهن پیشه مطابق با آیین نامه های ACI ، آبا ، زلزله (۲۸۰۰) ، مقررات ملی ساختمان ، ضوابط ویژه طراحی در برابر حریق ، بارگذاری (۵۱۹) ، نشریه ۵۴۳ ، فصل ۱۹ مبحث نهم و دفترچه راهنمای نکات حائز اهمیت در محاسبات و نقشه های سازه (برای کاهش خطرات جانی و انتقال حریق) دفتر کنترل ساختمان نظام مهندسی می باشد.

آیین نامه های مورد استفاده

رعایت کلیه ی ضوابط مندرج در آیین نامه های زیر الزامی می باشد

مبحث نهم مقررات ملی
آیین نامه بتن ایران ( آبا )
دستور العمل طراحی و اجرای سقف های تیرچه بلوک ( نشریه ۵۴۳ )
نشریه ۵۵ سازمان مدیریت

ضوابط نگهداری و اجرا قالب وافل کهن پیشه

دپوی قالب باید به صورت تراز و حداکثر ۱۰ ردیف انجام گیرد.از دپوی قالب به صورت نامنظم و غیر تراز خودداری گردد ، ضمنا در مورد قالبهای مدولار یکطرفه ، قالبها باید از قسمت سوراخ پیچ روی هم قرار گیرند.
جهت دوام بیشتر قالب و تمیز ماندن سطح آن از مقدارکم روغن مخصوص قالب استفاده شود و پس از استفاده هر سقف قالبها نظافت گردند.
دپوی مورد نیاز برای انبار کردن قالب ها فضایی سرپوشیده متناسب با دمای محیط و در حد امکان مانع از بارندگی برف و باران بر روی قالب ها خواهد بود
ریسمان کشی قبل از نصب قالبها برای تنظیم فاصله بین دو قالب و چفت کردن قالب ها با یکدیگر در یک محور .
دقت در نگهداری قالب ها و عدم پرتاب قالب ها از ارتفاع به زمین .
جهت فیکس کردن قالب ها به یکدیگر ( در قسمت کف تیرچه ها ) حتما از میلگرد U شکل ( به صورت گیره ) یک عدد برای هر وجه قالب استفاده شود و یا قالبها با میخ نمره ۴ به زیرسازی چفت گردند.
جهت افزایش جان تیرچه ( بیش از ۱۰ سانتی متر ) از پوشش هایی مثل کارتن پلاست ضخیم ، تخته یا ورق فلزی استفاده شود.

ضوابط کلی قالب بندی

قطعات رویه قالب ها باید در کنار هم طوری جذب و جفت شوند که از هدر رفت شیره بتن جلوگیری شود.
قالب ها باید از هرگونه آلودگی ، ملات و مواد خارجی و نظایر آن عاری باشد.
زمان قالب برداری مطابق جدول زیر می باشد.

نوع قالب بندی-شرح		دمای مجاور سطح بتن ( سلسیوس )
نوع قالب بندی-شرح		بیشتر از ۲۴	۱۶	۸	۰
دال ها	قالب زیرین – شبانه روز	۳	۴	۶	۱۰
دال ها	پایه های اطمینان – شبانه روز	۷	۱۰	۱۵	۲۵
تیرها	قالب زیرین – شبانه روز	۷	۱۰	۱۵	۲۵
تیرها	پایه های اطمینان – شبانه روز	۱۰	۱۴	۲۱	۳۶

برای تیرها و دال های با دهانه تا ۷ متر برداشتن کل قالب و داربست و زدن پایه های اطمینان مجاز است ولی برای دهانه های بزرگتر از ۷ متر ، تنظیم قالب و داربست باید طوری باشد که برداشتن قالب بدون جابجایی پایه های اطمینان میسر شود.
با توجه با اینکه بار بتن ریخته شده در هر سقف ، به صورت مستقیم بر دال سقف زیرین وارد می گردد ، می بایست پایه های اطمینان طبقه زیرین برای کمک به باربری دالی که سقف فوقانی آن در حال بتن ریزی است حداقل تا یک هفته با فواصل حداکثر ۲ متری وجود داشته باشد.
جهت جلوگیری از نشست شیره بتن در محل درز دو قالب توصیه می شود در کف تیرچه از کارتن پلاست یا چسب نواری پهن استفاده شود.

ضوابط زیر سازی ، بتن ریزی و قالب برداری

جک ها می بایست کاملا صاف و سالم بوده و به شکل کاملا شاغول در زیر قالب ها مهار شوند.
در صورتی که جک ها روی دال قرار می گیرند ، در زیر جک ها می بایست صفحات دایروی شکل یا مربعی به قطر یا طول ۱۰ سانتی متر وجود داشته باشد تا از پانچ بتن جلوگیری به عمل آید.
در صورت قرارگیری جک ها بر روی خاک و یا مصالح و اجسام قابل انعطاف ، می بایست زیر جک ها را جهت جلوگیری از نشست جک در هنگام بتن ریزی با الوارهای چوبی یا صفحات نسبتا ضخیم و بزرگ مهار نمود.
جهت زیر سازی میتوان از لوله یا پروفیل و یا ابزار مشابه استفاده کرد.
در صورت افزایش ارتفاع سقف ها و طول جک ها ، می بایست از اتصالات مناسب در کمرکش و یا داربست مناسب استفاده کرد.
در محل اتصال قالب ها به تیرها باید برای جلوگیری از لغزش و حرکت قالب حین بتن ریزی ، قالب در این محل با میخ یا سیم آرماتوربندی یا تخته نگه داشته شود.
قالب ها به هیچ عنوان روی لبه آویز قرار داده نخواهد شد
در هنگام قرار دادن میلگرد تیرچه و حرارتی ، کاور میلگرد از بغل و از کف قالب بوسیله اسپیسر رعایت شود.
جهت افزایش کیفیت و سرعت کار ، می توان در محل تیرچه ها از خرپای آماده کارخانه ای و جهت میلگرد حرارتی از شبکه ها مش با چشمه ۲۵ *۲۵ سانتی متر از نوع میلگرد نمره ۶ استفاده کرد.
در صورت نیاز می توان ورق های فلزی با گیرایی مناسب در کف تیرچه قرار داد ، که پس از بتن ریزی و باز کردن قالب بدون آسیب رساندن به تیرچه به عنوان محل جوش برای ساپورت تاسیسات مورد استفاده قرار گیرد.
در صورت نیاز به عبور تاسیسات از داخل سقف ، می توان قبل از بتن ریزی سقف ، غلاف هایی از لوله پولیکا در محل های مورد نیاز و با رعایت موارد آیین نامه بین قالب ها قرار داد.
تمامی تیرچه ها با ویبره مخصوص سقف ، ویبره زده شود.
از تجمع بیش از حد بتن بر روی سقف مانند دیگر سقف ها خودداری شود.
حداقل ضخامت دال روی تیرچه ۵ و حداکثر ۱۰ سانتی متر می باشد.
جهت داشتن بتن نمایان یا اکسپوز حتما از روان کننده استفاده شود.
در محل هایی که امکان استفاده از قالب وجود ندارد ، مثل تیر های کج ، توصیه میشود با تخته قالب بندی شود و بر روی آن از بلوک های سبک استفاده شود.
جهت جداسازی قالب از بتن توصیه میشود از دیلم کوچک فلزی استفاده شود ، در صورت اجرای صحیح قالب بندی سقف ، وافل کهن پیشه به راحتی از بتن جدا میشود و نیاز به فشار بیش از حد نمی باشد.

نکات ضروری اجرایی در فصل سرما

روغن کاری قالب ها با روغن مخصوص قالب
یخ زدایی سطح قالب ها قبل از بتن ریزی
عدم دکفراژ قالب ها در دمای هوای زیر ۴ درجه سانتی کراد ( در صورت ضرورت دکفراژ قالب ها در هوای سرد حتما از تجهیزات گرمایشی برای متعادل کردن هوای زیر سقف استفاده شود )

** لازم به ذکر است هرگونه شکستگی یا خرابی قالب ها که ناشی از ایرادات اجرائی فوق باشد شامل گارانتی نبوده و شرکت مسئولیتی برای سهل انگاری پیمانکار در عدم استفاده ی صحیح قالب ها نخواهد داشت .